9-1-2017 naar Canberra

Vandaag ontbijt op de kamer i.p.v. in een restaurant, zat bij de boeking inbegrepen. Weer op tijd op weg omdat we vandaag 350 km moesten overbruggen naar Canberra, de hoofdstad van Australië. Dit keer hebben we grotendeels op een 4 baansweg kunnen rijden. Je vraagt je soms af voor wie ze die aanleggen, want er is echt maar heel weinig verkeer op de weg. We reden door een mooie omgeving, afwisselend vlak en wat heuvelachtiger, maar dit keer niet door stadjes heen maar er omheen.

Omdat we nog geen koffie op hadden, hebben we tegen 11.15 onderweg koffie gedronken en zijn toen door gegaan en kwamen tegen 13.30 aan in ons hotel in Canberra. Ook vandaag was het weer een warme dag en varieerde de temperatuur van 33-36 graden. Als de zon doorkwam, was het wel erg warm. We konden inchecken, onze kamer was al klaar, waarna we lopend, het was ongeveer 10 minuten lopen, naar het centrum gingen. Het winkelcentrum van Canberra bestaat uit een groot overdekt winkelcentrum, waar je een aantal keren naar buiten moet, de straat oversteekt en weer verder winkelt in een heerlijke koele, soms zelfs koude,omgeving, Aangezien we niet voor winkelen komen, ook al zou ik dat wel 1 keertje een uurtje willen :(, pakten we de plattegrond erbij en besloten toen naar het Oorlogsmuseum te gaan. Dit lag vlakbij ons hotel, maar daar waren we niet, dus moesten we weer terug......

Het oorlogsmuseum ligt op een heuvel, van waaruit je uitkijkt op een lange laan. Aan het eind van deze lange laan/ weg zie je in de verte het parlementsgebouw op Canberra Capital Hill. Aan beide zijden van die lange laan staan allemaal oorlogsmonumenten ter nagedachtenis van de overledenen in die oorlogen. In het museum zelf kun je heel veel informatie, foto's , films en materialen zien uit de oorlogen waar Australië aan deel genomen heeft. Heel indrukwekkend en heel mooi tentoon gesteld. Helaas hadden we veel te weinig tijd om alles te zien.

Om 16.45 moesten we het museum verlaten en bleek er een dagelijkse herdenkingsdienst te zijn ter nagedachtenis van een gevallen soldaat, vandaag een uit de Eerste Wereldoorlog. Er waren toespraken, er werd op een doedelzak gespeeld en de Last Post werd op een trompet ten gehore gebracht. Dit gebeurde op een speciale plek the Pool of Reflection, een waterbassin. Bovendien was er een galerij om heen waar tegen de muren allemaal gedenkstenen hingen met alle namen van de gevallen soldaten van de oorlogen waarin Australië mee heeft gedaan. In deze gedenkstenen en ook aan foto's in het museum kon je een klaproos hangen, die je voor een dollar kon kopen. Een mooie manier van gedenken.

Hierna zijn we weer naar het centrum terug gelopen en hebben in een Ierse pub een drankje genomen en heerlijk gegeten. Morgen nog een dag van 350 km .....