13-7-2019 toch nog een dag....

Vanmorgen na het ontbijt hadden we onze koffers ingepakt en in de auto gelegd, we zouden vertrekken dachten we......bij het uitchecken bleken we een dag te vroeg weg te willen. Er waren 3 nachten geboekt! Daarom alles weer terug naar de kamer gebracht en ons plan van vandaag aangepast. Eerst naar het Informatie Centrum om te kijken of de Bizons nog beter te bereiken waren. Ze zaten op dezelfde plek als gisteren, dus reden we er toch even naar toe in de hoop dat we ze van dichtbij konden zien, maar helaas....ze stonden verder dan gisteren. Daarom gingen we op weg naar Mount Coolidge, waar we gisteren ook al langs maar niet naar boven gegaan waren. Een redelijk smalle en op enkele stukken steile gravelweg leidde ons naar boven en van waar we een mooi uitzicht hadden over de omgeving . We zagen Mount Rushmore, The Needles en ook het Crazy Horse Memorial. Bij deze laatste waren we nog niet geweest dus besloten we daar naar toe te rijden. Bij dit Memorial wordt al jaren gewerkt aan het in de rotsen uithakken van Crazy Horse, een Indiaan, zittend op een paard en wijzend in de verte. Hij heeft gestreden voor het erkennen van de rechten van de Indianen in de USA. Tot nu toe is van dit beeld alleen het gezicht af en wordt er 5 dagen in de week gewerkt aan het verder realiseren van het beeld. De kosten worden betaald uit de inkomsten van de bezoekers (1 miljoen per jaar) aan het bezoekerscentrum en van giften. Tijdens een bezoek aan het Memorial krijg je veel informatie over hoe de Indianen geleefd hebben, wordt er een film getoond over het ontstaan van het Memorial, is er een optreden van een Indiaanse man en vrouw en zijn er uiteraard mogelijkheden genoeg om een aandenken te kopen. Ook vandaag weer veel gezinnen met kinderen en ouderen, voornamelijk Amerikanen en opvallend te zien met hoeveel aandacht ze de informatie tot zich nemen.

Na dit bezoek reden we naar Deadwood een klein stadje waar nog veel historische panden uit de cowboy tijd te zien zijn. De rit ernaar toe was mooi door een groen en glooiend landschap, maar het stadje viel tegen ook al was het er druk. Onderweg kwamen we weer veel motorrijders en mensen in een soort klein opgevoerde golfkarretjes tegen. Deze leken door de modder gereden te hebben en zowel hun wagentjes als zij zelf zagen er heel modderig en vies uit. Een leuke bezigheid waarschijnlijk, want we hebben er veel gezien.

Via een andere mooie route reden we terug naar Custer waar we wat gegeten hebben. Voordat we naar ons hotel gingen, reden we nog een keer naar het informatie centrum om te informeren waar de bizons zich bevonden. Wie weet hadden we geluk.......Ze bleken naar het deel van het park vlakbij  ons hotel te zijn getrokken  en eenmaal bij ons hotel aangekomen, liep daar een verdwaalde bizon over het  grasveld en trok veel aandacht van andere hotelgasten, die hem allemaal wilden fotograferen net als Joost. Het was weer een mooie, warme dag, want dat vergeet ik te melden het is hier tot nu toe iedere dag 25-30 graden!