05-06-2018 Ho Chi Min stad

Vandaag hebben we een volle dag voor ons zelf om Ho Chi Minh Stad te verkennen. Ondanks dat de weersvoorspelling veel regen aan gaaf, startte de dag met een strakblauwe hemel en een stralende zon. Na het ontbijt vertrokken we tegen 10.00 uur en wilden naar het Ho Chi Minh Museum. We hadden gisteren al veel over hem gezien en gelezen, maar wilden het museum dat naar hem genoemd is, niet overslaan gezien de hele grote betekenis die deze man, liefkozend Uncle Ho genaamd, voor Vietnam gehad heeft. Mede dankzij zijn regeringsjaren is Vietnam geworden wat het nu is. Nog niet heel welvarend, maar zeker in ontwikkeling en veel vooruitgang geboekt de afgelopen jaren ook al is te zien dat er voor Jan met de pet echt nog wel wat veranderen mag.

De wandeling naar het museum leidde langs de rivier de Saigon. Hij was behoorlijk vies, maar aan het grote aantal vissers te zien leefde er nog genoeg vis in het water. Het was een flinke wandeling, zeker ook omdat we een beetje uit de richting liepen en weer terug moesten ;) en dat bij een graad of 30.....

Aangekomen bij het museum om 11.00 uur bleek dat het van 11.30-13.30 uur gesloten zou zijn en we als we nu naar binnen gingen maar 30 minuten de tijd hadden om het te bekijken. We besloten ons tot 13.30 uur te vermaken met koffie en een lunch en vervolgden onze weg. De wegen en trottoirs in Vietnam zijn hobbelig, ongelijk en af en toe steken er obstakels omhoog. Het is handig als je ook regelmatig kijkt waar je je voeten neer zet.......je snapt het al, ik deed het op het verkeerde moment niet en ging vol op mijn toeter! Joost liep voor me en had niets in de gaten en gelukkig werd ik meteen door wat andere mensen op de been geholpen. Het viel mee: wat schaafwonden, een hele dikke pink aan rechterhand zal morgen helemaal blauw zijn en een dikke, waarschijnlijk ook blauw morgen, knie. Ik kon alles nog bewegen, was wel wat geschrokken maar kon verder. We zochten een koffietentje waar we een heerlijk koude koffie/frappucino, waar we aan verslingerd raken,  en een lekker croissantje namen. Tegen 12.30 uur besloten we aan de waterkant op een bankje in de schaduw de tijd tot opening van het museum te doden en om 13.30 uur gingen we naar binnen. Ook hier toch wel weer bewondering gekregen voor wat deze man gedaan heeft voor zijn land. In een museum dat aan hem opgedragen wordt, lijkt het soms wel wat op heldenverering, maar ik geloof wel dat hij dat verdiend heeft.

Om onze kennis m.b.t.de geschiedenis van Vietnam nog wat te vergroten, liepen we ook nog naar het museum waarin de opvolger van Ho Chi Minh, Ton Duc Than, Uncle Ton, centraal stond. Deze man heeft 17 jaar in de gevangenis geweest vanwege politieke activiteiten, heeft in die 17 jaar in de meest erbarmelijke omstandigheden gevangen gezeten, is gemarteld maar heeft dit allemaal overleefd en is president van Vietnam geworden na het overlijden van Ho Chi Minh. Ook weer een man om bewondering voor te hebben.

Tijdens ons bezoek aan dit laatste museum barstte er een flinke regenbui los toen wij net binnen waren en was het toen we eruit kwamen, na een klein buitje, weer gewoon droog.

Naast het verversen en vernieuwen van de historie van Vietnam hebben we deze twee dagen ook goed aan onze conditie gewerkt. Gistermiddag hebben we 8,5 km gelopen en vandaag ruim 14 km.

Morgen gaan de Mekong Delta gedurende de komende drie dagen verkennen.