01-06-2018 Met de nachttrein naar Da Nang

Tijdens onze terugreis van Halong Bay naar Hanoi, gisteren 31-5-2018, zagen we ook in het verkeer op de snelweg weer ‘s lands gewoontes, waarbij we onze ogen uitkeken. Stel je voor dat we langs de A2 van Den Bosch naar Utrecht fietsers en scooters tegenkwamen zowel op de vluchtstrook als op de rijbaan. Dat onder de verkeersviaducten bij Rosmalen of Nieuwegein kraampjes met vers fruit, schoenen, t-shirts en allerlei andere koopwaar uitgestald stonden en de handelaren op allerlei manieren de aandacht van je probeerden te trekken om bij hun te komen kopen. Bizar.....Het fruit staat uitgestald in de met uitlaatgassen gevulde lucht, de verkopers in lange mouwen, lange broeken bij een temperatuur die aanvoelt als 37-38 graden en zichzelf beschermend tegen de uitlaatgassen door het dragen van een smoeltje..... Ook in Hanoi zelf staan ze volledig gekleed in truien met lange mouwen en lange broeken in de hitte in hun kraampjes. Voor hun deur houden ze het goed schoon, maar wat ze zelf aan rotzooi weg willen hebben, wordt vervolgens een aantal meter verderop tegen een boom of op een open plek achter gelaten. Het blijft me verbazen onder welke omstandigheden de Vietnamezen leven en zich daar zo te zien heel happy bij voelen.

Na gisteravond al vroeg een snelle avondmaaltijd genuttigd te hebben, werden we om 19.00 door een taxi opgepikt en naar het station gebracht voor onze nachttrein naar Danang. We waren erg benieuwd naar hoe het zou gaan en of en met wie de treincoupe moesten gaan delen. Het was druk op het station en toen we in mochten checken, schoot een jonge knaap ons bereidwillig te hulp en sjouwde onze koffers twee trappen omhoog en vervolgens weer twee trappen omlaag, de trein in. Toen dat gebeurd was, wilden we hem 2 dollar geven voor de moeite. Met een stalen gezicht vertelde hij dat hij Dongs wilde en hoeveel het er moesten zijn. Wij zijn watjes, laten ons overdonderen en vergeten af te dingen. Het zit niet in ons...We hadden het bedrag dat hij vroeg niet helemaal in Dongs en vervolgens vroeg hij doodleuk de aanvulling in dollars......hij kreeg ze nog ook!!! Niet dat we het hem niet wilden geven, maar de manier waarop was niet prettig en we voelden ons een beetje gepiepeld.

In de coupe zaten we alleen totdat er tegen 23.00 uur nog twee mannen instapten en in de bovenste bedden kropen. De oudste man had een transistor radio bij zich, waar hij naar ging liggen luisteren. Door de enorme herrie, het geschommel en gestommel van de trein en de enorme harde bedden, was dat geluid niet echt hinderlijk maar was slapen ook niet zo gemakkelijk. Daarnaast wilden we eigenlijk geen gebruik maken van de toilet in de trein, maar zoals wel vaker.....we moesten meer dan gemiddeld toch naar de toilet! Hij werd wel af en toe schoon gemaakt, maar het was geen pretje!

Vandaag om 12.30 arriveerden we in Danang en na een nacht in een airco treincoupé , was de overgang weer even wennen. Na een ritje van ruim een half uur met de taxi die voor ons klaar stond, arriveerden we in ons hotel Hoi An waar we de komende drie dagen blijven. Het ligt mooi verscholen onder grote bomen, is kleinschalig en wordt gerund door een familie, die ook een idealistisch streven heeft. Zij hebben in 2011 een stichting opgericht, The Loc Phat Charitiy Fund, die tot nu toe 6 jongeren uit arme gezinnen een beurs geven om onderwijs te volgen. Een loffelijk streven!

http://www.locphat-hoiangardenvillas.com 

Na een verfrissende douche hebben we in het hotel geluncht en besloten we met een huurfiets van het hotel het stadje te verkennen en het adres te zoeken waar we ons morgenvroeg om 8.15 moeten melden voor een fietstour. Volgens de medewerker van het hotel was het een half uurtje lopen, na de nodige omwegen vonden we het startpunt en gaan daar ook morgenvroeg vanuit het hotel met de huurfiets naar toe, omdat het toch wat verder is dan een half uurtje lopen.

Hoi An staat bekend om zijn kleermakers en snelle levering van jurken, pakken, overhemden. Ik wil morgen of zondag eens of ze iets voor me na willen maken, wat ik vanuit NL heb meegenomen want een avondjurk, mantelpak of id heb ik niet nodig. Ook vanavond lekker in het hotel gegeten. De mensen zijn erg aardig, net als in Hanoi en willen het je graag naar de zin maken. Vanavond hopen op een goede nachtrust, morgen weer bijtijds op.......