11-7-2019 van Cheyenne naar Custer State Park 425 km

Na bijna de klok rond geslapen te hebben, werden we vanmorgen meteen goed wakker toen ik op mijn telefoon 11 gemiste oproepen van het verzorgingshuis van mijn moeder zag. Meteen werd door de nodige appjes in de familiegroep duidelijk dat mijn 93 jarige moeder ‘s nachts bij het naar de toilet gaan, gevallen was. Ze had niet meer zelf in bed kunnen komen en werd ‘s morgens om 5.45 door de verzorging gevonden. Ze kon niet vertellen hoe laat een en ander gebeurd was en na meerdere controles werd toch besloten haar naar het ziekenhuis te vervoeren om verder onderzoek te doen. Na foto’s en een scan werd duidelijk dat ze haar bekken op twee plaatsen gebroken heeft, maar was haar heup gelukkig niet gebroken. Daarom was er geen operatie nodig en kon ze terug naar het verzorgingstehuis, wat vooral voor haar erg prettig is vanwege de bekende omgeving en mensen die voor haar zorgen. Met de nodige pijnstilling en rust moet het herstel weer volledig kunnen zijn, maar is het natuurlijk wel afwachten of dit ook daadwerkelijk gaat gebeuren. Na telefonisch contact met mijn broer zijn we wel gerustgesteld maar ook met een dubbel gevoel aan de dag begonnen. Dit keer met een ontbijt met gewoon bestek en niet op plastic borden bij een restaurant dat vol zat met locals die daar ook hun ontbijt kwamen nuttigen , waarna we tegen 10.00 uur op weg zijn gegaan voor onze route naar het Custer State Park dat in de staat South Dakota ligt, 100 jaar bestaat en het grootste State Park van de USA is. Op weg hier naar toe veranderde het landschap van droog, uitgestrekt en met weinig begroeiing in groen, heuvelachtig en met veel bebossing waar de vakantiegangers veel gebruik maken van caravans en campers variërend van klein tot enorm groot. De grote campers hebben meerdere uitschuifbare delen alsof er erkers toegevoegd worden zodra ze op de camping staan, daarnaast ook campers in de vorm van trailers, waarachter de personenauto op een trekhaak hangt en zo gebruikt kan worden voor de boodschappen. De campings variëren in het eerste deel van onze rit van  dorre, kale stukken grond zonder een boompje voor de nodige schaduw tot hoe dichter we bij Custer kwamen, mooie grote campings in de bossen met grote  camping plaatsen waar bomen schaduw geven. Bij temperaturen tussen 35-40 graden geen overbodige luxe. Tijdens de reis van vandaag zien we ook het aantal plaatsen afnemen, het gebied steeds dunner bevolkt is en rijden we kilometers lang over een hoofdweg, waar in 100 km geen benzinestation of iets dergelijks te vinden is. Uiteindelijk komen we in Custer weer meer in de bewoonde wereld en ligt ons hotel midden in het park. Hier blijven we twee dagen en om deze goed te gebruiken, lopen we naar het Informatie Centrum waar we een goed beeld krijgen van wat er hier allemaal te zien is en waar we morgen naar toe gaan.